Geçtiğimiz hafta sonu çok çok ama çok anlamlı bir mutluluk yaşadım..
Benimde tam 47 yıl önce mezun olduğum eski adı Mithatpaşa İlkokulu olan şimdiki adı ile 15 Temmuz İlköğretim Okulu’nun son sınıflarının mezuniyet törenine katıldım.
Birkaç hafta önce kapımı çalan Süheyla Tetik ve Bircan Kösedağ adlı iki bayan öğretmen, bizim yerde (Fatma Sultan Konağı) öğrencilerle birlikte mezuniyet fotoğrafı çektirmek istediklerini söylediler.
Burasının Konya’nın kültür, sanat ve tanıtımın katkı vermek için herkesin hizmetine açık olduğunu belirterek. isteklerini memnuniyetle yerine getirebileceğimi söyledim.
Birkaç gün sonra da önce Süheyla, sonra da Bircan hoca hanımın öğrencileri gelerek mezuniyet fotoğraflarını çektirdiler.
Geçtiğimiz hafta Çarşamba günü Süheyla hoca hanım arayıp, Perşembe günü hem kendi, hem de Bircan hoca hanımın sınıfının mezuniyet törenine katılmam için davette bulundu.
Beni bir heyecan bastı ki sormayın. Tam 47 yıl önce veda ettiğim okuluma bu bahane ile yeniden gidecek olmanın sevinci ile o günü sabırsızla bekledim.
Ertesi gün okulun yolunu tuttum. İçim içime sığmıyordu, sanki okula yeni başlamış gibi heyecan içerisindeyim.
Okul bizim zamanımızda iki katlı mütevazi bir binaydı. Sonradan bu bina yıkılmış yerine bugünkü okul yapılmış. Okula girer girmez merdivenlerden çıkınca bizim okuduğumuz sınıfı “karşımda göreceğim” diye düşündüm, ama eski okuldan zerre kadar eser kalmamış. Gözümün önüne bir anda Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun öğretmenimiz İbrahim İşler beliriverdi sanki..
Önce öğretmenler odasına “buyur” ettiler. Burada şimdi okullarda gelenek olduğu gibi mezuniyet pilavı ikram ettiler. Burada okulun müdür yardımcısı Fatih Hoca ile pilava kaşık sallarken yanımda biri belirdi. Bir baktım, bizim çocukken “Apdirik” dediğimiz mahallemizdeki çocukluk arkadaşımız Abdurrahman’ın kardeşi Mustafa Yılmaz.. 5 Yıldır bu okulda öğretmenlik yapıyormuş. Yani okuduğu okula öğretmen olmuş. Sevindim.. Yıllardır görmüyordum, duygulandık, sarıldık.. Eskiler gözümde canlandı bir anda.
Pilavdan sonra en üst kattaki salona çıktık. Burada Süheyla hoca hanımın sınıfının hazırladığı programa katıldım. Okula veda edecek çocuklardan üçüne diplomalarını verdim. Biz o zaman okuldan mezun olurken böyle bir diploma töreni sevinci ve coşkusunu yaşamamıştık. Bu benim içinde bir nevi gecikmiş mezuniyet töreni gibi de oldu.
Yıllar sonra beni okulumla tekrar buluşturan Süheyla Tetik ve Bircan Kösedağ hocalarıma çok teşekkür ediyorum. Kendilerine aydınlık yarınlara yeni nesiller yetiştirmede başarılar diliyorum..
Sağolun varolun.. Beni 47 yıl önceye götürdüğünüz için Süheyla ve Bircan hoca hanımlar sizleri hiç bir zaman unutmayacağım..