Merhaba Kıymetli Dostlar,
Yüreklerimiz dağlandı, tam da 2 yıl önce gitti onca canımız…
Koca bir ülkeyi acı içinde bırakıp gittiler. Sarabildik mi 2 yılda yaraları?
Kimlerin yarası ne kadar sarıldı bilinmez. Bilinen tek gerçek; genç, yaşlı,çocuk binlerce can binlerce umut gitti.
Kahrolası bir çaresizlik, umutsuzluk…
Hayat devam etti, bu ve buna benzer sebeplerden binlerce can daha gitti ve gitmeye devam ediyor.
Ne yaptık, ne kadar hesap sorduk, ne kadar tedbir aldık?
Artık birey olarak bir şey yapamadığımız gibi, yapanların da arkasında durma cesaretini gösteremiyoruz.
Zenginlikten, paradan,lüksten gözü kör olup, yanı başındaki ihtiyaç sahiplerini bile görmeyenler; beyinlerinize bir deprem gerek, kalplerinize, vicdanlarınıza bir deprem gerek. Bırakın artık bu hırsı insan olmak bir erdem, para ise sadece bir araç. Bakın insanlar bir gecede neler neler kaybetti. Bir çoğumuz da insanlığını kaybetti.
Yokluğun içinde vicdanını kaybetmeyenler ise 2 ekmeğinden birini, çocuğunun 2 kıyafetinden,2 oyuncağından birini paylaştı. Milyonlarının 1 lirasına kıyamayanlar ise insanız diye dolaşmaya devam etti ne yazık !!!
Dilerim bu acılar bize ders olsun.
Dilerim herkes üzerine düşeni yapsın.
Dilerim kalplerimiz de yapılarımız da sağlam olsun.
Hayat hepimize bayram olsun...
**